Illustratrice Ingrid Godon en dichter Toon Tellegen werken regelmatig samen aan boekprojecten. In deze uitgave staan de afbeeldingen, bijna allemaal portretten, links en de teksten rechts. Hoewel er genoeg onderscheid tussen beide genres blijft om ze apart te kunnen beoordelen, is er veel overeenkomst qua stijl. Beiden gaan op de eerste plaats uit van een bedrieglijke eenvoud. Bij Godon uit die zich in monochrome, dromerige suggestie. Veel van haar personages hebben geheel of deels geloken ogen en vervormde maar figuratief blijvende trekken. Tellegen schrijft korte prozaïsche verzen die in één keer begrepen kunnen worden, maar toch tot reflectie nopen, zodat ook ervaren poëzielezers aan hun trekken komen. Een treffend voorbeeld is: ‘Ik ben ik,’ / ‘Ik ook’ / ‘Maar ik ben mijzelf en jij niet’. Kinderen zullen met gemak getroffen worden door dergelijke notities. Tellegens bijdragen bevatten echter tevens woorden die niet op deze doelgroep zijn gericht, zoals ‘hulpbehoevend’, ‘onverantwoordelijk’ en ‘morbide’. Dit doet gelukkig niet veel af aan alle duidelijk aantoonbare kwaliteiten! Een boek dat vanwege de aansprekende eenvoud een breed publiek kan aanspreken. Dit geldt zowel voor de tekeningen als de verzen, die uitstekend bij elkaar passen!