Stukken die je eerder voor een magazine hebt geschreven, moet je die nog bundelen? Niña Weijers vond eerst van niet, maar na haar 30ste verjaardag en haar moe­ derschap deed ze het toch. Het resultaat is een vreemdsoortig, indringend zelfportret over het scharnierpunt tussen twintiger (kinderloos en onafhankelijk) en dertiger (moeder in een hetero­ normatieve relatie). Terugkerend thema in de essays is het ge­ steggel met een ‘vastgelegd le­ ven’ waarvan ze zich wil losma­ ken, maar waarin ze toch blijkt beland te zijn. Ze vertrekt van het

kleine, een pup in huis nemen bij­ voorbeeld, om te reflecteren over het universele. In dit geval: hoe hulpeloosheid en onafhankelijk­ heid zich tot elkaar verhouden. Al schrijvend ontdekt Weijers wat haar punt is. Dat doet ze twij­ felend en genuanceerd, maar nooit zonder een duidelijk stand­ punt in te nemen: door zich nauwgezet te positioneren te­ genover haar éénletterige vrien­ den die ze tot personages maakt – zo staat M voor auteur en vrien­ din Maartje Wortel – en tegen­ over de kunst. Soms zijn dat films (‘The Square’) of romans (‘Normal People’), vaker essays (‘La mort de l’auteur’ van Roland Barthes). Ze richt haar blik naar binnen door buiten daarbij te betrekken. ‘Zelf doen’ is zo een prikkelende uitnodiging om zelf je positie in de wereld te bepalen.

Verberg tekst

'Zelf doen’ is een bundeling van stukken van Niña Weijers die eerde in de Groene Amsterdammer verschenen. In de columns beschouwt Weijers de wereld vanuit haar dagelijks leven en bespreekt literatuur, cultuur, ouder worden, de veranderende maatschappij en de plek van de vrouw in het geheel. In betrekkelijk talige stijl geschreven. Het boek zal een literaire lezersgroep aanspreken. Niña Weijers (Nijmegen, 1987) is een Nederlandse schrijver. Ze schreef een klein aantal boeken. Haar werk werd in meerdere landen uitgegeven en won verschillende literaire prijzen, zoals de Anton Wachterprijs en de Opzij Literatuurprijs.