In 1572 woont Minou Joubert, dochter van een boekhandelaar in Carcassonne, met haar man Piet Reydon, zoon van een Hollandse moeder en een Franse hugenoot, en hun twee jonge kinderen, in zijn familiekasteel Puivert in de Languedoc. Ze bereiden een reis naar Parijs voor, omdat ze de festiviteiten gaan bijwonen voor het huwelijk van de zus van de koning, Marguerite van Valois met de hugenoot Henri van Navarre. Een gewelddadige aanslag op Minou’s zus, maar bedoeld voor Minou, maakt duidelijk dat iemand uit Piets vroegste jeugd in Amsterdam veel wrok tegen hen koestert. Na de Bartholomeusnacht (23/24 augustus 1572), waarin veel hugenoten worden vermoord, vluchten ze naar Amsterdam. De romans van de Britse auteur (1961) waren bestsellers, waarvan ‘Het verloren labyrint’ (2005) het bekendst is. Dit goedvertaalde deel 2* in de serie ‘Tijden van vuur’ over de Franse Hugenoten, begint vrij traag en is ook als geheel te lang door een nogal uitgebreide sfeertekening. Vanaf de tweede helft in Amsterdam wordt het heel boeiend, vaak spannend, met steeds nieuwe wendingen. Het tijdsbeeld, vooral in Amsterdam is levendig en goed.