Wanneer advocate Emma Feldman en haar man Steven, een maatschappelijk werker, na een hectische werkweek van de stilte genieten in hun buitenverblijf aan Lake Mondac, Wisconsin, worden ze verrast door twee huurmoordenaars. Steven kan voor zijn dood nog net het begin van een hulpoproep doorzenden die ontvangen wordt door een kleine politiepost, waarna agente Brynn McKenzie poolshoogte gaat nemen. Ze vindt de twee lijken en verrast bovendien de daders, die nog in het huis aanwezig zijn. Brynn slaagt erin te vluchten, samen met Michelle, de logee van het echtpaar, die aan het bloedbad wist te ontsnappen. Er begint een kat-en-muisspel waarin Brynn alle aspecten van haar opleiding en haar mensenkennis moet gebruiken om aan haar belagers te ontsnappen, de inzet is hoog: overleven.

Voor zijn zestiende boek laat bestsellerauteur Jeffery Deaver niet zijn beroemde protagonisten Amalia Sachs en Lincoln Rhyme opdraven, maar wel de jonge, vrij onervaren politieagente Brynn McKenzie. Ook zijn er dit keer geen technische snufjes in een miljoendollarlab, maar staan kennis van de natuur en psychologisch inzicht centraal. Volgens Deavers website heeft de auteur zijn scoutsverleden opgefrist en ettelijke survivalcursussen gevolgd om dit boek geloofwaardig te maken. Een groot deel van het boek behandelt de nachtelijke ontsnapping van het tweetal. Dankzij het epische talent van Deaver verslapt de spanning geen moment. Origineel is hoe hij niet de dieren maar de planten een vijandige rol laat spelen. Die planten staan in contrast met degene die Brynns man, een tuinarchitect, verplant: 'Hier waren de planten geen versiering; ze vormden de infrastructuur, de bevolking, de maatschappij zelf. Ze beheersten alles. Mens en dier waren minder dan onbelangrijk. Het gekwaak, gesis en gekras waren wanhopige smeekbedes die bomen en planten onverschillig negeerden.' De planten zijn ook verraderlijk: de valse christusdoorn, met doornen die dwars door je hand gaan en een dodelijke infectie veroorzaken, of de braamstruik, waarvan de doornen onderhuids afbreken en pas verwijderd kunnen worden als de boel zwaar ontstoken is.

Het psychologisch steekspel tussen Brynn en Hart, de leider van het tweetal huurmoordenaars, is werkelijk bloedstollend. Op een duivels cynische manier probeert Hart Brynn te destabiliseren: 'We zijn hierheen gekomen voor een klus waar we zelf voor hadden getekend, en we hebben nog steeds hetzelfde doel. Elkaar tegenhouden en levend uit dit rotbos zien te komen. Wie jou betaalt en wie mij, is maar een formaliteit. Het doet er weinig toe waarom we hier zijn. Waar het om gaat, is dat we er zijn'. Last but not least heeft Jeffery Deaver daarnaast nog een aantal schijnbewegingen in petto die van dit boek een topthriller maken. [Myriam Bellens] Verberg tekst

Hulpsheriff Brynn McKenzie wordt 's avonds op onderzoek naar een afgelegen vakantiehuis gestuurd. Daar vandaan is een plotseling afgebroken telefoontje gepleegd naar het alarmnummer. In het huis liggen de lijken van een doodgeschoten echtpaar. De moordenaars zijn nog in de buurt en willen zich van Brynn ontdoen. Samen met de gevluchte logé van het echtpaar, Michelle, begint ze aan een enerverende tocht door het beboste staatspark. Zonder mobieltjes en wapens lijken ze een makkelijke prooi voor hun achtervolgers. De Amerikaanse auteur won met dit, op zichzelf staande, misdaadverhaal de 'Best Thriller Of The Year Award 2009'. En terecht: de onverwachte wendingen, het psychologisch inzicht in zowel de jagers als hun prooi maken het spannend tot het verrassende einde. Een regelrechte pageturner waarmee Deaver (1950), die al garant stond voor meer dan twintig bestsellers, opnieuw zijn visitekaartje als topthrillerauteur aflevert. Paperback met kleine druk.