De auteur schrijft over Nederlandse en Belgische kunstenaars die tussen 1850 en 1950 een periode in Parijs doorbrachten. Hoe leefden ze samen, wie kwam wie tegen, hoe verging het hun, in combinatie met veel drank, seks en gebrek aan geld, hoe kwamen zij tot hun prestaties en hoe ontwikkelden zij hun kunstenaarschap? Er passeren zo’n 700 kunstenaars de revue, die op een of andere manier de aandacht krijgen. Het betreft dan alle kunstenaars die op dat moment in Parijs woonden. De auteur heeft zich ruim georiënteerd, er zijn 15 pagina’s met bronvermeldingen. Door de veelheid aan informatie, die bij lacunes in de bronnen naar eigen inzicht wordt aangevuld, ontstaat een wat rommelig verhaal. De losse manier van samenleven van de hoofdpersonen maakt het overzicht over het verhaal er ook niet gemakkelijker op. Het ietwat bombastische taalgebruik zal niet voor ieders leescomfort bevorderlijk zijn. Als lezer kun je makkelijk de draad van het verhaal kwijtraken, zelfs teruglezen helpt dan niet altijd. Iets opzoeken over een bepaalde kunstenaar is door de losse opzet lastig. De auteur studeerde Letteren en Wijsbegeerte in Brussel en werkte voor de cultuurredactie van De Morgen. Hij heeft vergelijkbare boeken geschreven over Brussel, Venetië en Parijs. Met bibliografie, noten en register. Verberg tekst