In 2001 verscheen de debuutroman van deze jonge schrijfster (1984). Charlène Boher, 19 jaar, besluit vanuit de gevangenis, waar ze inmiddels 2 jaar zit opgesloten, het verhaal op te schrijven hoe ze daar gekomen is. Ze heeft willens en wetens een leeftijdsgenootje gedood en realiseert zich dat een ongeneeslijke obsessie zich meester heeft gemaakt van haar leven. De drang om te schrijven vergelijkt ze met dezelfde drang die haar aanzette om te doden. Haar kindertijd verliep onstuimig, met angstdromen en fantasiën. Op de basisschool trekt ze vervolgens op met één bepaalde vriendin, tot deze verhuist. Daarna stort haar wereld in en volgt de onzekere periode van de puberteit, met zelfs een zelfmoordpoging en eetstoornissen. Haar stille, vreemde gedrag leidt ertoe dat ze buitengesloten wordt, tot de komst van de dominante Sarah, die haar uitkiest tot haar vriendin. Een bizarre vriendschap ontstaat van toewijding, bewondering enerzijds en machtsvertoon en kleinering anderzijds. Na bruut gedumpt te zijn ziet ze nog maar één uitweg. Acht korte hoofdstukken met een werkwoord als titel. Normale druk.