Soms kan alleen een harde dreun de leegte doorbreken, het leven weer bezielen. En die dreun krijgen midden twintigers Mathilde en Yann, zij na het verlies van haar tas met de € 10.000 van haar huisgenotes, hij braaf en gedwee als hij is, bij het warme onthaal door zijn buren. Terwijl Mathilde haar wilde, ongeremde verleden analyseert en vordert op haar zoektocht naar de eerlijke vinder en zichzelf, ziet Yann, 'demonstrateur' in een 'hightechtoko', zich in het tweede verhaal op zijn beurt geconfronteerd met zijn eigen tekortkomingen, met het verlangen grenzen te verleggen, uit te vliegen. Wat hij dus ook doet. De succesvolle Franse schrijfster (1970) weet hoe zij een feel good-verhaal moet opzetten, hoe zij de ontwikkeling van haar hoofdpersonen van binnenuit moet laten meebeleven. Dat de secondaire personages dan wel eens in clichés blijven hangen, soit. De stijl is eenvoudig met het nodige eigentijdse jargon en uitschieters in nadrukkelijke joligheid of weemoed. Haar existentiële boodschap is niettemin duidelijk, met name voor jong volwassenen: ken jezelf! Verberg tekst